Gen 48 | PesOV | STEP | و بعد از اینامور، واقعشد كهبه یوسفگفتند: «اینكپدر تو بیمار است.» پسدو پسر خود، مَنَسیو اِفرایمرا با خود برداشت.

Genesis 48

1 و بعد از اینامور، واقعشد كهبه یوسفگفتند: «اینكپدر تو بیمار است.» پسدو پسر خود، مَنَسیو اِفرایمرا با خود برداشت. 2 و یعقوبرا خبر داده، گفتند: «اینكپسرتیوسف، نزد تو میآید.» و اسرائیل، خویشتنرا تقویتداده، بر بستر بنشست. 3 و یعقوببهیوسفگفت: «خدایقادر مطلقدر لوز در زمینكنعانبهمنظاهر شده، مرا بركتداد. 4 و بهمنگفت: هر آینهمنتو را بارور و كثیر گردانم، و از تو قومهایبسیار بوجود آورم، و اینزمینرا بعد از تو بهذریتتو، بهمیراثابدیخواهمداد. 5 و الا’ندو پسرتكهدر زمینمصر برایتزاییدهشدند، قبلاز آنكهنزد تو بهمصر بیایم، ایشاناز آنمنهستند، اِفرایمو مَنَسیمثلرؤبینو شمعوناز آنمنخواهند بود. 6 و اما اولاد تو كهبعد از ایشانبیاوری، از آنتو باشند و در ارثخود بهنامهایبرادرانخود مسمّیشوند. 7 و هنگامیكهمناز فدّانآمدم، راحیلنزد مندر زمینكنعانبهسر راهمرد، چوناندكمسافتیباقیبود كهبهاِفراتبرسم، و او را درآنجا بهسر راهِ افراتكهبیتلحمباشد، دفنكردم.»

8 و چوناسرائیل، پسرانیوسفرا دید، گفت: «اینانكیستند؟» 9 یوسف، پدر خود را گفت: «اینانپسرانمنند كهخدا بهمندر اینجا دادهاست.» گفت: «ایشانرا نزد منبیاور تا ایشانرا بركتدهم.» 10 و چشماناسرائیلاز پیریتار شدهبود كهنتوانستدید. پسایشانرا نزدیكویآورد و ایشانرا بوسیده، در آغوشخود كشید. 11 و اسرائیلبهیوسفگفت: «گماننمیبردمكهرویتو را ببینم، و همانا خدا، ذریتتو را نیز بهمننشاندادهاست.» 12 و یوسفایشانرا از میاندو زانویخود بیرونآورده، رو بهزمیننهاد. 13 و یوسفهر دو را گرفت، افرایمرا بهدستراستخود بهمقابلدستچپاسرائیل، و منسیرا بهدستچپخود بهمقابلدستراستاسرائیل، و ایشانرا نزدیكویآورد.

14 و اسرائیلدستراستخود را دراز كرده، بر سر اِفرایمنهاد و او كوچكتر بود و دستچپخود را بر سر مَنَسی، و دستهایخود را بهفراستحركتداد، زیرا كهمَنَسینخستزادهبود. 15 و یوسفرا بركتداده، گفت: «خداییكهدر حضور ویپدرانم، ابراهیمو اسحاق، سالكبودندی، خداییكهمرا از روز بودنمتا امروز رعایتكردهاست، 16 آنفرشتهایكهمرا از هر بدیخلاصیداده، ایندو پسر را بركتدهد و ناممنو نامهایپدرانم، ابراهیمو اسحاق، بر ایشانخواندهشود، و در وسط زمینبسیار كثیر شوند.»

17 و چونیوسفدید كهپدرشدستراستخود را بر سر افرایمنهاد، بنظرشناپسند آمد، و دستپدر خود را گرفت، تا آنرا از سر اِفرایمبهسر مَنَسینقلكند. 18 و یوسفبهپدر خود گفت: «ایپدر من، نهچنین، زیرا نخستزادهایناست، دستراستخود را بهسر او بگذار.» 19 اما پدرشابا نموده، گفت: «میدانمایپسرم! میدانم! او نیز قومیخواهد شد و او نیز بزرگخواهد گردید، لیكنبرادر كهترشاز ویبزرگتر خواهد شد و ذریتاو امتهایبسیار خواهند گردید.» 20 و در آنروز، او ایشانرا بركتداده، گفت: «بهتو اسرائیلبركتطلبیده، خواهند گفتكهخدا تو را مثلاِفرایمو مَنَسیگرداناد.» پساِفرایمرا بهمَنَسیترجیحداد.

21 و اسرائیلبهیوسفگفت: «همانا منمیمیرم، و خدا با شما خواهد بود، و شما را بهزمینپدرانشما باز خواهد آورد. 22 و منبهتو حصهایزیادهاز برادرانتمیدهم، كهآنرا از دستاموریانبهشمشیر و كمانخود گرفتم.»